Zonsopkomst 04:21 – zonsondergang 22:00 – daglichturen 17:39

Beelden zeggen meer dan woorden

Gisteren en vandaag zijn wasdagen en dat is niet zo eenvoudig met een Finse wasmachine, maar ik word wel steeds beter in het gebruik van Google translate foto’s en al snel draait de ene na de andere was. Er is geen droger, maar wel weer zo’n handige droogkast. We zijn alweer beland in de derde week van deze roadtrip, waarin we gaan genieten van het merengebied van Finland en de hoofdstad Helsinki. Vuokatti is vooral in de winter zeer populair omdat je er kunt skiën, langlaufen, schansspringen (voor de liefhebber..), hondensledentochten en sneeuwscootertochten kunt maken etc., maar vlak de zomer zeker niet uit. Ben je op zoek naar een gebied waar echt maar weinig toeristen zijn en je met volle teugen kunt genieten van de rust en schoonheid van de Finse meren in de zomer, dan ben je hier helemaal op de juiste plek. Je kunt varen, fietsen, wandelen, zwemmen, (midget)golfen en natuurlijk het hele jaar door relaxen in de sauna.

Gisteravond hadden we er geen puf meer voor, maar vandaag is de sauna een belangrijk onderdeel op de agenda. Robbert en ik gaan na het ontbijt op onderzoek uit om te kijken wat de omgeving te bieden heeft, de kinderen kiezen ervoor om thuis spelletjes te spelen. We beklimmen (met de auto) de berg waarop geskied wordt, bekijken glazen iglo’s met uitkijk over het meer en wandelen over de zandstranden met hoge duinen en zien op de kaart ook talloze wandel- en fietspaden. Die Finnen weten wel hoe je wat kunt maken van het buitenleven.

Bij onze huisjes liggen twee roeiboten die we mogen gebruiken en Robbert en ik gaan het Nuasjärvi op om een hengel uit te gooien, maar ook zonder hengel zou het een prima bezigheid zijn. We bekijken de vele mooie optrekjes vanaf het water, allemaal met een stijger en een trappetje om het water in te gaan.

Aan het einde van de middag gaan we de sauna in en nemen daarna een duik in het meer en wat is dat lekker! Het water is donker en helder tegelijk. Onze Finse buren zijn ook bezig met rondjes sauna en zwemmen en zij vertellen dat ze eigenlijk geen dag overslaan, het hoort er gewoon helemaal bij.

’s Avonds, na het eten van de gisteren al gegrilde gehaktballen, kijken we met elkaar naar de Olympische Spelen en zien de gemengde estafetteploeg met als laatste loopster Femke Bol gewoon keihard goud winnen. Bizar hoe zoiets je laat meeslepen en je tegen je computerscherm loopt mee te roepen, alsof het iets zou kunnen helpen. Sport is emotie.

Intussen is de lucht rond half elf roze oranje gekleurd, het is bij ons een uur later dan in Nederland, en ik kan niet anders dan toch nog een keer naar het meer toe lopen. Het is helemaal stil langs de oever, het enige dat je hoort is een zacht gekabbel van het water en af en toe knappende luchtbelletjes van een vis. Ik ben helemaal vergeten van dat muggenspul op te doen en heb slechts een T-shirt met korte mouwen aan, maar zolang ik niet echt bij het water sta, valt het met de muggen reuze mee. Bij gebrek aan mijn statief, dat wel in het huisjes ligt, gebruik ik de picknicktafel en een stuk touw en dat werkt prima. Het is namelijk al wel te donker om uit de losse pols met mijn Nikon te fotograferen. Gek genoeg heeft de telefoon daar nog geen moeite mee. Wat later komt ook Robbert met zijn hengel naar het meer, het is te mooi om binnen te blijven zitten. Wat jammer dat we morgen alweer verder reizen, hier hadden we graag langer tijd willen doorbrengen. De volgende stop is gelukkig ook een huisje direct aan een meer met eigen sauna en steiger, dus dat zit wel snor.